در مقالات قبل درباره پمادهای چشمی و نحوه صحیح استفاده از آنها صحبت کردیم .پمادهای چشمی از اشکال دارویی می باشد که در صورت استفاده صحیح و اصولی می تواند کمک موثری در سرعت بخشیدن به روند بهبودی باشد ودرصورت استفاده نادرست می تواند باعث مشکلات زیادی برای استفاده کننده باشد . چشم عضو بسیار حساسی در بدن بوده و لازم است به هنگام درد و ناراحتی سریعا به چشم‌پزشک مراجعه کنیم. در خیلی از موارد پزشک بعد از انجام معاینات لازم قطره یا پماد چشمی تجویز می‌کند. چنانچه قصد دارید برای استریل کردن چشم و یا رفع برخی مشکلات دیگر آن از پماد چشمی استفاده کنید بهتر است به نکات زیر توجه داشته باشید .
نحوه استفاده از پمادهای چشمی
استفاده ازپماد چشمی نیز همانند قطره‌های چشمی است:
۱) پلک زیرین را به پایین بکشید و پماد را درون حفره میان پلک و کره چشم قرار دهید.
۲) پمادهای چشمی نیز مانند قطره‌های چشمی باید حداکثر یک ماه بعد از باز شدن در آنها، دور ریخته شوند.
۳) هرگز از قطره یا پماد چشمی دیگران استفاده نکنید چون احتمال آلودگی آنها هنگام مصرف بسیار بالاست.
۴) مصرف پمادها و قطره‌های چشمی برای بیش از ۳ روز توصیه نمی‌شود. اگر ناراحتی چشم شما هنوز ادامه دارد، به چشم پزشک مراجعه کنید.
معرفی برخی از انواع پماد چشمی
۱. پماد تتراسایکلین
پماد چشمی تتراسایکلین (Tetracycline) از آنتی‌بیوتیک‌هایی است که در عفونت چشم و جراحی‌های چشمی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۲. پماد جنتامایسین
پماد چشمی جنتامایسین (Gentamicin) در درمان عفونت‌های چشمی، درمان التهاب پلک، التهاب ملتحمه و مجرای اشکی، التهاب قرنیه و زخم قرنیه تجویز می‌شود.
۳. پماد آسیکلوویر
پماد چشمی آسیکلوویر (Aciclovir) به تجویز پزشک در درمان التهاب قرنیه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به آسانی از طریق بافت پوششی قرنیه و بافت سطحی چشم جذب می‌شود.
