اصفهان، بلوار دانشگاه

مــرکز ایران

031-4636

شنبه تا پنج شنبه

تفاوت بینایی سنجی و چشم پزشکی

بینایی سنج ها و چشم پزشک ها هر دو نقش مهمی در سلامت و مراقبت‌های چشمی ایفا می‌کنند اما هرکدام تخصص‌های متفاوتی دارند و آموزش‌های متفاوتی دیده‌اند. بنابراین می‌توان گفت که بینایی سنجی و چشم پزشکی دو مهارت متفاوت از هم هستند.بینایی سنج‌ها متخصصان چشمی هستند که دید اولیه از بینایی شما توسط تست‌های بینایی سنجی بدست می‌آورند، اصلاحات لازم را تشخیص می‌دهند و چگونگی تغییرات بینایی شما را طی زمانی مشخص بررسی می‌کنند. درواقع یک بینایی سنج یک دکتر پزشکی نیست. آن‌ها دکتری بینایی سنجی را پس از گذراندن چهار سال تحصیل در این زمینه دریافت می‌کنند و حداقل زمان تحصیل آن‌ها حدود سه سال برآورد شده است. این افراد مجوز کار بینایی سنجی را دریافت می‌کنند که وظایف آن‌ها شامل تست‌های مختلف چشم و بینایی، تجویز و توزیع لنزهای اصلاحی و طبی، تشخیص اختلالات خاص چشم و تجویز دارو برای بیماری‌های خاص چشمی، می‌باشد. مجموع این وظایف را بینایی سنجی می‌نامند.

یک چشم پزشک اما یک دکتر پزشکی است که در زمینه‌ی سلامت چشم و بینایی تخصص یافته است. در واقع می‌توان گفت که بینایی سنجی و چشم پزشکی دارای سطوح آموزشی متفاوتی هستند و این دو متخصص درباره‌ی آن‌چه که قادر به تشخیص و درمان اش هستند با هم یکسان نیستند. چشم پزشک به عنوان یک پزشکی که حداقل هشت سال آموزش پزشکی اضافی دیده است، مجوز درمان و جراحی‌های مختلف را خواهد داشت. یک چشم پزشک تمامی بیماری‌های چشمی را تشخیص داده و درمان می‌کند، عمل جراحی چشم انجام می‌دهد، عینک طبی و یا لنز طبی متناسب با مشکل بینایی شما را تجویز می‌کند.

با وجودی که چشم پزشکان برای تمام مشکلات و شرایط چشم آموزش دیده‌اند اما برخی از آن‌ها صرفا کار جراحی را انجام می‌دهند و برخی دیگر کار درمان‌های دیگر را بر عهده می‌گیرند. که این در حالی است که این چشم پزشکان فوق تخصص خود را در این زمینه دریافت کرده باشند. در واقع آن‌ها یک یا دو سال بیشتر در زمینه‌ای که به آن علاقه مندند و مهارت دارند، عمیق می‌شوند و مهارت‌ها و آموزش‌های اضافی می‌بینند. از شاخه‌های فوق تخصص در چشم‌ پزشکی می‌توان به گلوکوم (آب سیاه) ، شبکیه‌ی چشم ، قرنیه و اطفال اشاره کرد. این فوق تخصص به چشم پزشک کمک خواهد کرد که در زمینه‌ی خاصی از بیماری‌های چشمی تبحر بیشتری داشته باشد و به راحتی قادر به درمان آن‌ها باشد.

قبل از مراجعه به هر کدام از متخصصان بهتر است که نکات زیر را به یاد داشته باشید تا تست بینایی سنجی و معاینه ی پزشک را به خوبی سپری کنید:

*لیستی از تمامی مشکلاتی که اخیرا چشم‌شما داشته است، تهیه کنید. این مشکلات می‌توانند شامل حساسیت به نور، دوبینی، تجربه‌ی تارشدن دید، درد چشم، سردردهای گاه و بیگاه و یا دشواری در تشخیص بین رنگ‌های سبز و آبی باشد.

* هر گونه مشکل و یا بیماری ای که تا کنون داشته اید و یا در تاریخچه‌ی خانواده خود داشته اید یادداشت کنید ( همچون آب سیاه، دیابت و غیره) و به یاد داشته باشید که آن‌ها را با دکتر مطرح کنید.

* اگر چشمان حساسی دارید که هنگام تست بینایی سنجی ممکن است دچار تاربینی و یا آبریزش شود بهتر است که عینک آفتابی به همراه  داشته باشید و برای برگشت از مطب خودتان رانندگی نکنید.

* اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید بهتر است که لیست آن‌ها را به همراه داشته باشید تا در صورت نیاز به دکتر بگویید. ممکن است بعد از بینایی سنجی دکتر شما بیماری خاصی را در شما تشخیص دهد و یا داروهای خاصی برای شما تجویز کند که می‌بایست با داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید تداخل نداشته باشد.

* عینکی که در حال حاضر استفاده می‌کنید به همراه داشته باشید تا دکتر بتواند پس از تست بینایی سنجی تشخیص دهد که عینک کنونی شما برای شما مناسب است یا خیر.

اگر مشکل چشمی خاصی دارید می‌بایست که به دکتر مناسب مشکل خود مراجعه کنید. دانستن تفاوت میان چشم ‌پزشکی و بینایی سنجی به شما کمک خواهد کرد که به فرد مناسبی برای حل مشکل خود مراجعه کنید تا به بهترین روش ممکن مشکل خود را حل کنید. بنابراین قبل از مراجعه به دکتر مطمئن شوید که به دکتر مناسبی مراجعه می‌کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا