پمادهای چشمی در راستای بهبودی عفونت های لایه چشم و نواحی اطراف آن کمک حال فرد بیمار قرار می گیرند تا روند درمان و عفونت زدایی ناحیه چشم وی زودتر ترمیم گردد. پمادهای چشمی که چشم پزشک برای فرد تجویز می نماید، برای درمان سوزش، درد، خارش و عفونت های چشم و مجرای اشکی مناسب است و روند درمان و بهبودی را برای فرد زودتر به پیش می برد. علاوه بر درمان عفونت ها و برطرف کردن درد و سوزش در ناحیه چشم اینگونه پمادهای چشمی برای استریل کردن چشم نیز به کار می آیند.
انواع پمادهای چشمی
پمادهای چشمی دربردارنده انواع و اقسامی هستند که هر کدام از آنها کاربست های متفاوتی دارند و البته زیر نظر چشم پزشک و با تجویز وی می بایست مورد استفاده قرار گیرند. در زیر به انواع پمادهای چشمی می پردازیم و آن ها را به شکل مفصل توضیح و شرح می دهیم سپس با نحوه استفاده از هر کدام بیشتر آشنا می شویم.
لوبراتکس: یک نوع پماد چشمی ساده می باشد. برای استریل کردن با پایه وازلینی مورد استفاده قرار می گیرد و دربردارنده لانولین می باشد. این پماد برای تسکین درد ناراحتی های خفیف چشمی ناشی از عوامل فیزیکی چون باد و نور خورشید و… مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان محافظت کننده ناراحتی های چشمی است.
فارماکولوژی: نوعی دیگر از انواع پماد ساده چشمی محسوب می شود که باعث جلوگیری به عمل آوردن اشک می شود و سطح چشم را مرطوب نگه می دارد. از مزایای دیگر این پماد چشمی، محافظت از قرنیه چشم است.
تتراسایکلین: این پماد دارای آنتی بیوتیک می باشد که مورد استفاده در عفونت چشم و جراحی های چشمی قرار می گیرد. تجویز این پماد فقط بنا به دستور و تجویز پزشک می باشد و از مصرف خودسرانه آن می بایست جلوگیری به عمل آید. بعد از معاینه پزشک معالج این پماد برای تاری دیدگان و سوزش چشم برای فرد بیمار مورد استفاده واقع می گردد.
جنتامایسین: این پماد چشمی نیز به منظور درمان عفونت چشمی، التهاب پلک، قرنیه و مجرای اشکی و نیز زخم قرنیه بکار گرفته می شود. استفاده از این پماد به علت تاری دید در صورت به هنگام شب معمولا توصیه می گردد و در صورت بروز عفونت مجرای اشکی با مالش دادن ملایم پوست آن محل می توان به روند درمان آن کمک شایانی نمود.
آسیکلوویر: این پماد چشمی نیز بنا به دستور چشم پزشک معالج برای درمان التهاب قرنیه مورد کاربست واقع می گردد و از طریق بافت پوششی و سطحی قرینه به راحتی جذب چشم می گردد.
