اسکنر عنبیه چشم

اگرچه زمان زیادی از پیدایش اسکنرهای عنبیه نمی‌گذرد؛ اما کارایی و توانایی‌های بالقوه آن‌ها کاملا ثابت شده است و می‌‌توانند آینده‌ی روش‌های تشخیص هویت زیست‌سنجشی را از آن خود کنند؛ البته این اسکنرها بی‌نقص نیستند و معایبی دارند که قابلیت‌ها و مزایای آن را تحت تأثیر منفی قرار می‌دهند.

مزایا

امنیت
تردیدی نیست که اسکنرهای عنبیه یکی از امن‌ترین روش‌ها برای تشخیص هویت محسوب می‌شوند. همان‌طور که گفتیم از هر ۱٫۵ میلیون اسکن، تنها در یک مورد امکان فریب‌خوردن اسکنر وجود دارد؛ بنابراین این اسکنرها تقریبا غیرقابل نفوذ هستند و هک آن‌ها بسیار سخت است (البته غیر ممکن نیست)؛ درضمن این اسکنرها با قابلیت تشخیص حرکت عنبیه، زنده‌بودن فرد را تشخیص می‌دهد و در‌صورتی که عنبیه هیچ حرکتی نداشته باشد، اسکنر عمل نمی‌کند. احتمال یکسان‌بودن الگوهای اسکن عنبیه در دو فرد، یک به ۱۰ به توان ۷۸ است.
هک اسکنر عنبیه با عنبیه فرد مرده امکان‌پذیر نیست
بهداشت بالابرخی از افراد تصور می‌کنند با کشتن یک فرد ودرآوردن حدقه‌ی چشم او می‌توانند اسکنرهای عنبیه را فریب دهند! اما چنین کاری امکان‌پذیر نیست؛ زیرا وقتی خون موجود در چشم تخلیه می‌شود، ماهیچه‌های عنبیه شل و مردمک به میزان زیادی گشاد می‌شود و بخش زیادی از عنبیه را می‌پوشاند؛ بنابراین احتمال تشخیص عنبیه توسط اسکنر کاهش پیدا می‌کند. در پژوهش‌های مرتبط با این موضوع، مشخص شده است که فریب‌دادن اسکنر با فرد مرده تنها چند دقیقه پس از مرگ او امکان‌پذیر است؛ البته احتمال بسیار کمی برای هک‌شدن اسکنر به این شیوه وجود دارد.
تماس نداشتن انسان با اسکنر موجب شده است فناوری تشخیص عنبیه به روشی بهداشتی برای تشخیص هویت تبدیل شود. استفاده از این اسکنر  در بیمارستان‌ها برای تشخیص بیماران و پرسنل می‌تواند از تجمع باکتری‌ها و میکروب‌ها و در نهایت انتقال بیماری مسری یا حتی عفونی جلوگیری کند.
دقت
در آزمایش بررسی دقت اسکنر عنبیه از سوی سازمان ملی فناوری و استانداردهای آمریکا، مشخص شد که دقت این اسکنرها بین ۹۰ تا ۹۹ درصد متغیر است. در این آزمایش ۹۲ الگوریتم مختلف شناسایی عنبیه مورد ارزیابی قرار گرفت و تصویر اسکن‌شده از عنبیه‌ی افراد با الگوهای موجود در پایگاه داده‌ای که دربردازنده‌ی الگوهای عنبیه ۲٫۲ میلیون نفر بود، مطابقت داده شد. درضمن همان‌طور که گفتیم میزان خطای این اسکنرها بسیار کم و کمتر از دو درصد (۱٫۸ درصد) است؛ حتی استفاده از عینک و لنز هم هیچ خللی در عملکرد آن‌ها ایجاد نمی‌کند.
حجم زیاد ویژگی‌های عنبیه که بر هر فرد کاملا اختصاصی است و اسکنر با اسکن عنبیه به آن‌ها دست می‌بابد، نیز باعث شده این اسکنرها دقت بسیار بیشتری نسبت به سایر فناوری‌های تشخیص هویت داشته باشد.
امکان استفاده اسکنر در مقیاس گسترده
اسکنر‌ عنبیه مانند سایر روش‌‌های زیست‌‌سنجشی احراز هویت می‌تواند به‌صورت گسترده استفاده شود. پروژه‌ی Aadhaar، شناسایی هویت ۱۰۰ هزار مهاجر سوری در اردن و ۱٫۴ میلیون مهاجر در اوگاندا، تنها یک نمونه از استفاده‌ی گسترده از اسکنر عنبیه محسوب می‌شود.
سرعت
برخی از اسکنرهای عنبیه قادر هستند تنها در مدت ۳۰ میلی ثانیه تصویر عنبیه را تحلیل و رمزگشایی کنند. سرعت بالای رمزگشایی و تطابق الگوهای اسکن‌شده و ثبت‌شده با یکدیگر موجب شده است این روش ۱۵ تا ۲۰ برابر سریع‌تر از سایر فناوری‌های زیست‌سنجشی برای تشخیص هویت شود. کل فرایند تشخیصعنبیه بین یک تا سه ثانیه طول می‌کشد.
قابل‌استفاده برای افراد مبتلا به بیماری‌های چشمی مختلف
افراد مبتلا بیماری‌های چشمی نظیر آماس قرنیه (رمد) و افرادی که عنبیه‌ی آن‌ها سوراخ شده یا افرادی که ملتحمه (لایه‌ی شفاف و مرطوبی که سطح خارجی پلک را می‌پوشاند) آن‌ها سوراخ شده است، نیز می‌توانند از اسکنر عنبیه برای تشخیص هویت استفاده کنند؛ البته چنانچه خود عنبیه ملتهب شود، اسکنر خطا می‌دهد.
سهولت استفاده
قطعا هیچ روش تشخیص هویتی ساده‌تر از یک نگاه بسیار کوتاه به یک دوربین نیست؛ درضمن اسکنرهای عنبیه می‌توانند در هر اندازه تولید و در هر مکانی نصب شوند. سرعت، دقت و امنیت بالای این اسکنرها نیز در افزایش سهولت استفاده از آن‌ها نقش مهمی دارد.

معایب

هک شدن اسکنر عنبیه
اگرچه هک اسکنر عنبیه کار دشواری است؛ اما اسکنر عنبیه‌ی گوشی‌های گلکسی سامسونک سامسونگ را به‌راحتی می‌توان هک کرد و فریب داد! فردی پس از عرضه‌ی گوشی گلکسی اس ۸ موفق شد با استفاده از یک دوربین دیجیتالی، یک چاپگر و یک لنز، اسکنر عنبیه‌ی این گوشی را فریب دهد و به تمام اطلاعات گوشی دست پیدا کند.
قیمت بالا
قیمت اسکنرهای عنبیه تقریبا پنج برابر اسکنرهای اثر انگشت است و تهیه‌ی آن برای عموم مردم چندان مقرون‌به‌صرفه نیست. گوشی‌های مجهز به اسکنرهای عنبیه هم گوشی‌های گران‌قیمتی هستند و بیشتر کاربران قادر به خرید آن‌ها نیستند؛ البته قیمت این اسکنرها خارج از توان دولت‌ها نیست.
فاصله‌‌ی محدود برای اسکن عنبیه
همان‌طور که گفتیم حداکثر فاصله‌ی ممکن کاربر با اسکنر ۳۵ تا ۴۵ سانتی‌متر است و امکان اسکن عنبیه در فاصله‌ای بیش از این میزان امکان‌‌پذیر نیست.
ثابت‌ماندن
یکی از شرایط لازم برای اسکن موفقیت‌آمیز عنبیه، ثابت‌ماندن مقابل دوربین برای چند ثانیه است؛ اگرچه این موضوع چندان مهم به نظر نمی‌رسد، اما ممکن است بدن و سر برخی از افراد به دلیل اضطراب یا ابتلا به بیماری‌های خاص بلرزد.
بازتاب نور و ایجاد مشکلات طبیعی دیگر در چشم
 ممکن است در هنگام تابش نور به عنبیه در هنگام اسکن، مژه‌ها، لنزها و هر چیز دیگری مقداری   از نور را بازتاب کنند و اسکنر خطا دهد. این مشکل یکی از مشکلات رایج تشخیص هویت با عنبیه است و گاهی اوقات اسکن عنبیه را بسیار دشوار می‌کند. درضمن پوشیده شدن بخشی از عنبیه با مژه‌ها، لنزها ، پلک‌ها (هنگامی که فرد مدام پلک می‌زند) و تغییر شکل عنبیه به دلیل تغییر اندازه‌ی مردمک به خاطر استفاده از دارو یا شرایط دیگر نیز باعث دشوارشدن اسکم عنبیه می‌شود.
آسیب‌دیدن عنبیه و چشم به دلیل استفاده از نور مادون قرمز
اگرچه نور مادون قرمز مورداستفاده در اسکنر عنبیه اصلا به‌ اندازه‌ای نیست که به چشم آسیب بزند (قرار گرفتن چشم در تجمع میزان زیادی از نور و جذب آن در چشم، می‌تواند آسیب جبران‌ناپذیری به چشم‌ها وارد کند) و استفاده از این اسکنر برای چشم‌ها مضر نیست؛ اما استفاده‌ی مداوم از اسکنر عنبیه می‌تواند به چشم صدمه بزند.استفاده از این اسکنر در گوشی‌ها هم آسیبی به چشم نمی‌زد؛ اما اگر در هنگام استفاده از آن‌ها احساس ناراحتی می‌کنید؛ دیگر از آن استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است چشم‌های شما به میزان کم نور مادون قرمز هم حساسیت داشته باشند.
استفاده‌ی مداوم از اسکنر عنبیه می‌تواند به چشم‌ها آسیب بزند
البته به‌طور قطع نمی‌توان گفت اسکنر عنبیه گوشی هیچ آسیبی به چشم نمی‌زد ؛ زیرا ممکن است ویروسی در گوشی وجود داشته است که نور مادون قرمز این اسکنرها روشن کند و تماس مداوم این نور با چشم‌ها هنگام کار با گوشی، باعث آسیب‌دیدن چشم‌ها شود.درضمن تماس مداوم عدسی با نور مادون قرمز قوی می‌تواند باعث آسیب‌دیدن عدسی شود؛ زیرا نور مادون قرمز باعث افزایش دمای پروتئین موجود در عدسی، تارشدن آن و در نهایت ابتلای فرد به بیماری آب مروارید یا حتی از دست‌رفتن بینایی او می‌شود. همچنین نور مادون قرمز برای نوزادان و افراد مبتلا به بیماری صرع نیز می‌تواند به‌شدت خطرناک باشد.
لزوم استفاده از حافظه‌ای با ظرفیت زیاد
ذخیره‌سازی اطلاعات مربوط به ویژگی‌های عنبیه‌ی هر فرد و الگوهای دیجیتالی آن نیازمند حافظه‌ی زیادی است.