اصفهان، بلوار دانشگاه

مــرکز ایران

031-4636

شنبه تا پنج شنبه

نوبت دهی اینترنتی

علل نابینایی

نابینایی ، ناتوانی در دیدن هر چیزی از جمله نور است. نابینایی کامل یعنی شما اصلا نمی توانید چیزی را ببینید. اگر به طور ناگهانی توانایی بینایی شما محدود شده و یا به طور کامل آن را از دست داده اید،فورا به مراکز درمانی مراجعه کنید و یا از کسی بخواهید شما را برای معالجه به مراکز درمانی ببرد. شایع ترین علل نابینایی شامل، آسیب دیدگی چشم و نقائص چشم ها هنگام تولد و بیماری هایی همچون کاتاراکت می باشند.منتظر بازگشت بینایی خود نباشید. درمان نابینایی، به علت اصلی آن بستگی دارد. درمان فوری می تواند شانس افراد را برای بازیابی بینایی افزایش دهد. درمان ممکن است شامل جراحی یا دارو باشد.

علائم نابینایی چشم
در نابینایی کامل، فرد دیگر هیچ چیزی را نمی بیند؛ اما در کم بینایی فرد ممکن است علائم زیر را تجربه کند:
دید ابری
دید تونلی
دید ضعیف در شب
ناتوانی در دیدن اشکال
دیدن سایه های از اشیاء

علائم نابینایی در نوزادان
سیستم بینایی کودک در رحم شروع به رشد می کند و تا حدود 2 سالگی کاملاً شکل نمی گیرد. در سن 6 تا 8 هفتگی کودک باید این توانایی را داشته باشد که سر خودش را به دنبال صدا به اطراف بچرخاند. در سن 4 ماهگی، چشمان کودک باید به درستی مرتب شده باشند.
علائم اختلال بینایی در کودکان خردسال می تواند شامل موارد زیر باشد:
تمرکز ضعیف
مالش مداوم چشم
قرمزی مزمن چشم
حساسیت شدید به نور
حرکت غیر طبیعی چشم بعد از 6 ماهگی
ردیابی بینایی ضعیف، یا مشکل در دنبال کردن شی با چشم آنها

شایع ترین علل نابینایی
برخی از بیماری ها و مشکلات چشمی می توانند منجر به کوری و نابینایی افراد شوند، از جمله:

آب سیاه
گلوکوما چشم (آب سیاه) بیماری چشمی است که در آن عصب های بینایی فرد دچار آسیب می شود. این عارضه معمولاً زمانی اتفاق می افتد که مایعات در بخش جلویی چشم جمع شوند. این آب اضافه جمع شده در جلوی چشم فشار چشمی را افزایش داده و در نتیجه عصب بینایی فرد دچار آسیب خواهد شد. یکی از علت های اصلی نابینا شدن افراد بالاتر از 60 سال بروز بیماری گلوکوما یا آّب سیاه است. البته می توان با تشخیص و درمان به موقع تا حد زیادی از نابینایی فرد پیشگیری کرد.
دژنراسیون ماکولا
دژنراسیون ماکولا وابسته به سن و یا تخریب لکه زرد یک بیماری چشمی است که معمولاً شروع آن از سن 60 سالگی بوده و به مرور زمان ماکولا یا همان قسمت مرکزی شبکیه چشم دچار آسیب شده و در نتیجه فرد دچار اختلالات بینایی خواهد شد. بیماری دژنراسیون ماکولا وابسته به سن AMD یا ARMD به ندرت باعث از دست دادن بینایی می شود زیرا در نتیجه این بیماری تنها قسمت مرکزی بینایی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. با این حال آسیب دیدن ماکولا در قسمت مرکزی شبکیه باعث می شود تا فرد نتواند مستقیم را به خوبی ببیند و این یعنی مشکل در مطالعه، رانندگی و انجام تمامی کارهایی که نیاز به دید مستقیم دارد.
آب مروارید
آب مروارید نواحی متراکم و ابری است که در عدسی چشم ایجاد شده و از زمانی شروع می شود که پروتئین های موجود در چشم به صورت انبوه درآمده و از ارسال تصاویر واضح به لنز توسط لنز جلوگیری می کنند. آب مروارید به آرامی پیشرفت کرده و در نهایت بینایی را مختل می کند. ممکن است هر دو چشم افراد به آب مروارید مبتلا شوند، اما معمولاً به طور هم زمان تشکیل نمی شوند. آب مروارید در سالمندان شایع است. طبق گفته انستیتوی چشم ملی، بیش از نیمی از افراد در ایالات متحده آب مروارید دارند یا تا 80 سالگی تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفته اند.
علائم رایج آب مروارید شامل موارد زیر است:
تاری دید
مشکل دیدن در شب
چراغ های اطراف هاله
افزایش حساسیت به خیرگی
رنگ ها را کمرنگ می بینند.
دید دوتایی در چشم آسیب دیده
نیاز به تغییرات مکرر در عینک طبی

در سایت کلینیک چشم پزشکی صدرا بیشتر بخوانید :
چسبندگی پلک نوزادان

لنزهای تماسی و کرونا

دلایل پف زیر چشم

تنبلی چشم
تنبلی چشم که در اصطلاح پزشکی به آن «آمبلوپیا» نیز گفته می شود زمانی اتفاق می افتد که مغز چشم سالم را برای دیدن انتخاب می کند و در نهایت یکی از چشم ها کارایی خود را از دست خواهد داد. در نهایت نیز مغز به کلی سیگنال های دریافتی از چشم ضعیف یا همان چشم «تنبل» را نادیده گرفته و به آن ها هیچ توجهی نمی کند. چنین وضعیتی باعث اختلال بینایی فرد خواهد شد.معمولاً چشمی که دچار تنبلی می شود هیچ تفاوتی با چشم سالم نخواهد داشت. البته گاهی اوقات ممکن است چشم در جهت متفاوتی نسبت به چشم دیگر در حرکت باشد. به همین خاطر از اصطلاح «تنبل» برای چشمی که دچار اختلال شده، استفاده می شود. چنین بیماری ای معمولاً فقط یکی از چشم ها را درگیر کرده ولی به طور کلی دید هر دو چشم تحت تأثیر آن قرار خواهد گرفت.
عارضه تنبلی چشم بیشتر در کودکان اتفاق افتاده و موجب کاهش قدرت بینایی کودک خواهد شد. باید به این نکته دقت داشته باشید که تنبلی چشم کاملاً با چپ شدن چشم یا لوچی متفاوت بوده و به این موارد استرابیسموس گفته می شود. هرچند که استرابیسموس نیز می توانند در طولانی مدت منجر به بروز تنبلی چشم شود ولی این اتفاق تنها در صورتی می افتد که چشم سالم بسیار بیشتر از چشم دارای عیوب انکساری مورد استفاده قرار بگیرد. در صورتی که آمبلیوپیا درمان نشود، ممکن است فرد بینایی اش را به صورت موقت یا دائمی از دست بدهد.
نوریت بینایی
التهاب عصب بینایی یا Optic neuritis هنگامی رخ می دهد که تورم (التهاب) به پوشش میلین عصب بینایی آسیب می رساند. عصب بینایی دسته ای از الیاف عصبی است که اطلاعات تصویری را از چشم شما به مغز شما منتقل می کند. علائم و نشانه های شایع ابتلا به التهاب عصب بینایی شامل احساس درد در هنگام حرکت چشم و افت موقت بینایی یکی از چشم ها است.
رتینیت پیگمنتوزا
رتینیت پیگمانتوزا یا التهاب رنگدانه ای شبکیه اشاره به گروهی از مشکلات چشمی دارد که شبکیه چشم را درگیر می کند. این عارضه شیوه پاسخ دهی و عکس العمل شبکیه نسبت به نور را تغییر داده و مشکلاتی برای بینایی فرد به دنبال خواهد داشت. افراد مبتلا به رتینیت پیگمانتوزا با گذشت زمان به آرامی بینایی خود را از دست خواهند داد. البته معمولاً این عارضه منجر به نابینایی کامل این افراد نخواهد شد.رتینیت پیگمانتوزا (RP) اصطلاحی است که به یک گروه از بیماری های چشمی اشاره کرده و منجر به از دست دادن قدرت بینایی و کاهش آن می شود. زمانی که فردی به رتینیت پیگمانتوزا مبتلا باشد، سلول ها در شبکیه که به آن ها گیرنده های نوری نیز گفته می شود، به درستی عمل نکرده و با گذشت زمان بینایی فرد کاهش خواهد یافت.
نابینایی می تواند عارضه بیماری های مانند دیابت و سکته مغزی در بیماران باشد. سایر علل شایع نابینایی، عبارتند از:
آسیب دیدگی چشم
نقائص هنگام تولد
عوارض ناشی از جراحی چشم
تومورهایی که روی شبکیه یا عصب بینایی تأثیر می گذارند نیز می توانند باعث کوری شوند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالای صفحه بردن