در مقاله های پیشین با فشار چشم آشنا شدیم اکنون به معرفی راههای درمان میپردازیم .فشار چشم معمولا هیچ علائم خاصی ندارد و با معاینات دوره‌ای توسط چشم‌پزشک تشخیص داده می‌شود. پزشک برای تشخیص از روش‌های متعددی چون پنوماتونومتری، اپلاناسیون نوتومتری، ریبوند تونومتری، تونومتری پف هوا، آزمون کونیوسکوپی، آزمون پاکی‌متری و معاينه افتالموسكوپي استفاده می‌کند. در صورتی که میزان فشار چشم 21 میلی‌متر جیوه باشد، فرد دچار فشار چشم بالا بوده و درمان مناسب برای او انجام می‌شود. اولین راهکار درمانی برای بیمار استفاده از دارو و قطره‌های چشمی است که برای کنترل فشار چشم تجویز می‌گردد. جراحی با لیزر نیز درمان دیگر فشار چشم بالاست که با توجه به صلاح‌دید پزشک برای بیمار انجام می‌شود.
قطره کاهش فشار چشم
افزایش فشار چشم به تنهایی بیماری محسوب نمی‌شود، اما به مرور باعث تخریب سلول‌ها و اعصاب چشمی شده و در سنین بالا منجر به بیماری با نام گلوکوم می‌گردد. از این رو، چشم پزشک پس از تشخیص، از قطره کاهش فشار چشم برای کنترل فشار بالا استفاده می‌نماید. این قطره‌ها با نام قطره‌های ضد گلوکوم شناخته می‌شوند و دارای انواع مختلفی هستند. انواع قطره‌های کاهش فشار چشم عبارتند از:
تیمولول (Timolol): تیمولول یک ماده مهارکننده است که باعث کاهش تولید مایع زلالیه چشم شده و از این طریق فشار چشم و خطر ابتلا به بیماری گلوکوم را کاهش می‌دهد.
دورزامید ۲ (Dorzamide): دورزامید با مهار آنزیم انيدراز كربنيك، باعث کاهش تولید بي‌كربنات شده و از این طریق فشار ایجاد شده در داخل چشم را کاهش می‌دهد. مصرف این دارو برای افرادی که دارای نارسایی شدید کلیوی می‌باشند، ممنوع است.
پیلوکارپین (Pilocarpine): پيلوكارپين، باعث تحریک گيرنده‌هاي كولينرژيك شده و با انقباض عضلات عنبیه، مردمك چشم را کوچک می‌کند. این کار باعث افزايش تطابق و كاهش فشار داخلی چشم می‌شود.
لاتانوپروست (Latanoprost): در صورتی که دیگر قطره‌های کاهش فشار چشم پاسخگو نباشد، داروی لاتانوپروست تجویز می‌گردد. این دارو با افزایش خروج مایع زلالیه، فشار وارد شده بر روی چشم را کاهش می‌دهد.
قطره‌های معرفی شده از طریق کاهش تولید مایع زلالیه یا افزایش میزان خروج آن، فشار واردشده بر روی عناصر داخلی چشم را کاهش داده و از آسیب به سلول‌ها و بروز بیماری‌های خطرناک پیشگیری می‌کنند. با توجه به این‌که فشار چشم هیچ‌گونه علائم خاصی ندارد، بهتر است به صورت دوره‌ای به چشم پزشک مراجعه نمایید تا در صورت وجود این مشکل، هرچه سریع‌تر آن را درمان نمایید .
